de vis
die ik vanochtend vond
zijn schubben zwaar gehavend
kieuwen volgeschept met zand
hij fluisterde mij toe
met drooggetrokken vissenmond
zwem niet
zwem niet in deze zee
ik ben er naast gaan liggen
langzaam open
langzaam dicht
maar vergat erbij te sterven
het had wel iets van poëzie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten