letterpracht
poëzie en illustraties
zaterdag 29 augustus 2009
zwaktebod
hij kijkt met een geverfde glimlach toe
hoe dieren
het publiek verscheuren
zolang het orgel draait
zijn wereld
tot de jaren daar zijn
waarin hij is blijven hangen
daar
-in de schaduw van zijn eigen hoed-
trekt hij roze tijgers uit de muur
en grapt
Nieuwere posts
Oudere posts
Homepage
Abonneren op:
Posts (Atom)