Voortbrenging
we hadden de zee in ons hoofd
en vissers
die hun netten knoopten
zo nu en dan dreef er een hond voorbij die later nog -vanuit de verte-blaffen zou toch leek mij de wereld nu nog ongeboren tot jij me op de vogels wees en hoe hun zware vleugelslag verstilde
Geen opmerkingen:
Een reactie posten